معاملات تجاری چگونه بر محیط زیست تأثیر می گذارد؟

تصمیمات دولت بر جو و بحران های زیست محیطی از جهات مختلف تأثیر می گذارد و معاملات تجاری یکی از آنهاست. از زنجیره های عرضه منصفانه و پایدار گرفته تا حمایت از استانداردهای بالا ، کمپین Kierra Box به بررسی آنچه می توان برای انجام معاملات تجاری سازگار با محیط زیست انجام داد.

معاملات تجاری چه کاری انجام می دهد؟

معاملات تجاری ، که بین دو یا چند دولت توافق شده است ، قوانین تجارت بین کشورهای مختلف را تعیین می کند. این شامل:

• تلاش برای آسان کردن هر طرف در کالاها و خدمات مورد نیاز از یکدیگر
• تلاش برای سخت تر کردن کالاها و خدماتی که آنها نمی خواهند یا از قبل به اندازه کافی وارد می شوند.

"سخت کردن آن" می تواند به معنای پرداخت هزینه های تجاری برای فروش چیزی در کشور شما ، با شارژ تعرفه واردات باشد. این امر باعث می شود که یک تجارت خارجی برای خرید آن محصول به بازار شما گرانتر شود و خرید مردم گران تر شود - این بدان معنی است که احتمالاً آنها کمتر می فروشند.

این همچنین می تواند به معنای تعیین استانداردها برای نحوه ساخت اوضاع باشد ، با رد (یا محدود کردن) کالاهای خاص در معامله تجاری شما و امتناع از اجازه دادن به محصولاتی که مطابق با استانداردهای کیفیت نیستند که در مرز قابل بررسی هستند. علاوه بر این ، این وظیفه این استانداردها است که از ما در برابر کالاها محافظت کنیم ، آنقدر ارزان هستند که برای انسان یا محیط خطرناک هستند ، یا فقط زباله های ساده هستند.

از نظر تئوری ، با نگه داشتن مازاد محصولات ارزان قیمت که قبلاً توسط تولید کنندگان در خانه ساخته شده است ، دولت ها می توانند از صنعت داخلی پشتیبانی کنند - به معنای شغل ، سود و رشد اقتصادی. و با اجازه دادن به کالاهای ارزان قیمت که ما تولید نمی کنیم ، دولت ها می توانند اطمینان حاصل کنند که ما می توانیم انواع محصولات را با کمترین قیمت ممکن خریداری کنیم - پیروزی برای هر کسی که می خواهد یک گوجه فرنگی مقرون به صرفه را در زمستان بخورد.

بنابراین ، برای انگلیس که ممکن است به معنای این باشد که دولت هزینه های واردات تخم مرغ و سیب را تعیین می کند (که ما مقدار زیادی داریم) ، اما وارد کردن انبه و لوبیای قهوه را ارزان می کند. این ممکن است به این معنی باشد که وارد کردن بره کافی برای ما برای خرید در زمستان های سرد انگلستان ، اما نه آنقدر که کشاورزان نتوانند بره خود را در بهار و تابستان بفروشند.

معاملات تجاری چگونه می تواند بر محیط زیست تأثیر بگذارد؟

معاملات تجاری همچنین می تواند برای محافظت از مصرف کنندگان مورد استفاده قرار گیرد ، به عنوان مثال با ممنوعیت گوشت گاو تحت درمان با هورمون ها ، آرایش هایی که ممکن است حاوی اثری از آزبست یا اسباب بازی های ساخته شده با رنگ مبتنی بر سرب باشد-تا زمانی که علم نشان دهد این چیزها مضر نیستند. عالی به نظر می رسد ، اینطور نیست؟

از نظر فنی ، عالی است. اما متأسفانه توافق نامه های تجاری برای محافظت از محیط زیست ما وجود ندارد. آنها وجود دارند که تجارت ارزان تر و آسان تر شوند ، قوانین را بین کشورها ساده تر کنند ، اطمینان حاصل کنند که رفتار برابر با شرکای مختلف تجاری ارائه می شود و معاملات تجاری با قانون سازی داخلی (یا برعکس) دخالت نمی کند.

توافق نامه های تجاری نه تنها تجارت کلی و تولید گازهای گلخانه ای و استفاده از منابع را افزایش می دهد ، بلکه می تواند منجر به کاهش استانداردها و چک ها به پایین ترین مخرج مشترک شود و کشورها را از خواستار نیازهای زیست محیطی شرکای تجاری خود منصرف کند. آنها می توانند به مشاغل خارجی این قدرت را بدهند که از دولت ها برای معرفی حمایت های جدید شکایت کنند. در جایی که الزامات زیست محیطی در توافق نامه ها گنجانده شده باشد ، آنها به ندرت قابل اجرا هستند - به این معنی که اگر یک طرف نتواند الزامات را برآورده کند ، به ندرت اقدامات تنبیهی صورت می گیرد.

سالها ، تأکید بر محصول نهایی - به جای اینکه چگونه این محصول ساخته شده و چه خسارتی به آن وارد شده است - به معنای این بود که استفاده از معاملات تجاری برای محدود کردن تجارت در محصولاتی که به محیط زیست ما آسیب می رسانند ، برای کشورها نیز سخت است. و فقدان ناامید کننده رهبری در مورد این موضوع از "فوق" وجود دارد. به عنوان مثال ، سازمان تجارت جهانی (WTO) سابقه استانداردهای مشترک کم و حمایت از شکایات علیه کشورهایی را دارد که به دلایل زیست محیطی الزامات تجاری را معرفی می کنند.

تجارت و توافق نامه های تجاری نه تنها نتوانسته اند از اهداف زیست محیطی پشتیبانی کنند - آنها کشورها را به طور فعال از دستیابی به صورت جداگانه یا همکاری بیشتر با یکدیگر مسدود کرده اند.

آیا معاملات تجاری می تواند برای محیط زیست مفید باشد؟

دولت انگلستان این قدرت را دارد که برخی از تأثیرات منفی معاملات تجاری را برطرف کند و اقدامات سازگار با محیط زیست را در داخل و خارج از کشور ، چه از طریق توافق نامه های تجاری و چه در تجارت گسترده تر و سیاست خارجی ، معرفی کند.

اصطلاح "خالص صفر" به انتشار گازهای خالص صفر کربن اشاره دارد.

رسیدن به خالص صفر به معنای حذف همان تعداد انتشار گازهای گلخانه ای است که اگر بخواهیم در مورد خرابی آب و هوا گیر بیاوریم بسیار مهم است. این شامل آلاینده کمتر و نگه داشتن شرکت های سوخت بزرگ فسیلی برای حساب کردن ، و همچنین دوباره تفکر نحوه استفاده از زمین و منابع طبیعی ما است.

هدف دولت از انتشار گازهای خالص صفر کربن می تواند بسیار کمک کند:

فقط ورود به مذاکرات تجاری با کشورهایی که در طیف وسیعی از توافق های کلیدی بین المللی محیط زیست - از جمله توافق نامه پاریس - ثبت نام کرده اند و عملیات آنها را به شرکای مطابق تعهدات زیست محیطی مشروط می کنند.

انجام ارزیابی اثرات زیست محیطی قبل از ورود به توافق های جدید برای شناسایی و کاهش اثرات منفی احتمالی.

اطمینان از اینكه همه توافق نامه ها حاوی الزامات برای هر دو طرف برای حفظ استانداردهای زیست محیطی و حمایت های قوی برای حق همه شرکا برای افزایش استانداردها هستند.

تعیین استانداردهای روشن واردات داخلی و درج این موارد در توافق نامه های تجاری.

اطمینان از توافق نامه های تجاری از تجارت کالاها و خدماتی که از نظر محیط زیست سودمند هستند پشتیبانی می کنند.

فشار برای WTO برای افزایش استانداردهای مشترک و به روزرسانی رویکرد آن در زمینه حفاظت از محیط زیست.

متوقف کردن بودجه توسعه صنایع ناپایدار در خارج از کشور و حمایت از شرکای تجاری در جنوب جهانی برای اتخاذ استراتژی های مثبت آب و هوا.

همه اینها به معنای این نیست که تجارت راه حل برای شرایط اضطراری آب و هوا و طبیعت است. اما این اقدامات به رفع موانعی که سیستم فعلی در راه جاه طلبی زیست محیطی وارد می کند ، کمک می کند و شروع به ترسیم مسیر جدیدی می کند که در آن تجارت از سیاره ما سود می برد.